UMUT...

Kirli bir düþ kundaklanýyor
Son minvalinde öykündüðüm beyanýn
Yine aþkýn kudreti
Sonumda saklý olsa da umut
Hayatýn atan yüreði
Beylik söylemlerden ýrak
Yoluna düþtüðüm temenni.

Efkarýn yiðit rüzgarý;
Aþkýn çatallý sesi
Atýlan naralarda varsýl bir sükunet
Ansýzýn peyda olan rüküþ bir cinnet
Yine yeniden demeyi özlediðim
Görsel hafýzamýn içinde kalan son ukde ve kare
Devasa hayallerin kucaðýna düþtüðüm
Belli belirsiz bir vazgeçiþ.

Gömdüðüm dünlere haykýrýrken
Sevip de ayrýldýðým güllere kondururken
Son bakýþý
Haþmetli gölgemin kayýp dirayeti:
Adeta nadasa býraktýðým
Kayýp sert zeminde
Baþýmý aþka vurup
Özlemin beyitlerinde
Þafaðýmýn attýðý bir tecelli mi ne?

Gidip görmeden bildiðim ülkeler;
Uzaðýnda dursam bile
Ant içip rahmete
Unutmayý özlediðim sakil yürekler.

Yeniden baþ koydum ben umuda
Ýçimdeki yorgun çocuk ara ara aðlarken
Baþýný okþadýðým titrek ellerimle
Dilemmasý göðün;
Varla yok arasý o tebessüm
Þehrin ýþýklarýna aþýk bir þehir gezgini
Düþlerini tetiklerken içli dýþlý olduðum elem
Yeter ki ellemesinler makberimi
Bir beyit tadýnda ölmeyi dilediðim
Yürek yürek atan þiirde
Tozu dumana katan hangi duyguysa
Fermaným bilinsin bu son hatýra.

Sosyal Medyada Paylaşın: