Önce yangýnlarda kalýyor, Ardýndan donuyor kadýn; Ne kadar sevgi sunsam da, Artýk aþktan uzak kadýným...
Menapoz, Sen aramýza giren; En büyük cadýsýn, En büyük kötülük... Ne ince bel býraktýn, Ne dik duran meme; Saramýyorum sevdanýn Ellerimle de belini.. Aldýn gittin içimden Aþký ve yaþama hevesini.
Kuruyor yaþam pýnarlarý, Eriyor kutuptaki buzlar; Þimdi baþ belamýz Korkutan küresel ýsýnma.. Yoksa diyorum korkuyla, Dünyada mý girdi menapoza!..
15/09/2007, Mersin Sosyal Medyada Paylaşın:
Ürgüplü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.