sesinin avlusundaki kuþlar göç etti sevgili, sesin keder, sesin heder artýk ömrüme...
hazana durmuþ bal rengi gözlerin, yaprak döküyor kirpiklerin tane tane... nicedir baharý müjdelemiyordu zaten dillerin! þimdi usul usul sývýþýr þýmarýk çocukluðun da eteklerimin dibinden, er kiþi niyetine mermi sýkar ellerin yüreðime!
biz seninle buluþuruz belki bir gün bir karadeniz resminde, hani mavinin yeþile kucak açtýðý o aþk mevsiminde!
sen de kucaklarsýn belki beni sýmsýcak, biraz dost, biraz da düþman! kediyle köpek misali didiþiriz yine! yine ben açmadan daha aðzýmý, senin dilinden dökülür kelimelerim! ya da benim dudaklarým söylerken o sýzýlý þarkýyý, senin yüreðin kavrulur istemsiz!
sesimin avlusundaki kuþlar göç etti sevgili, sesim keder, sesim heder artýk ömrüne...
20:26/ 27.10.2018
Sevtap Kaya Nurgönül
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.