Her dostum diyende bir samimiyet arama!
Çoðu menfaat için, dininden bile döner…
Bunlarýn arasýndan, çekip gitmek var ama
Bir tüter ocaðým var, o da benimle söner…
Ne çiçekler açardý, þu gönüllerde renk, renk…
Ruha keder vermezdi, gülistanda ki ahenk!
Aðlaþýrdý bülbüller, vakit aðarana dek;
Þimdi aranýyoruz, ellerimizde fener…
Ne güllerde renk kaldý, ne bülbülün þevki var!
Ne hayatýn bir tadý, ne günlerin zevki var…
Ufka dönüp bir bakýn, çekilenin fevki var;
Kurur övündüðümüz, asýrlýk ulu çýnar…
Senin derdin dert mi ki, benim derdime bir bak!
Sen uçarsýn, patlar hep, benim baþýmda kabak!
Anlatmakla dert bitmez, bir saysam öbek, öbek;
Gülleri koparýrlar, bülbüller taþa konar…
Döküldükçe yaþlanan, yapraklar dallarýndan;
Herkes anlamaz öyle, onlarýn dillerinden…
Ne geçer kimse bilmez, yanýk gönüllerinden;
Zaman geçip giderken, gönüller hep dost arar…
Antalya-2018/10
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.