esaret..

Üç adýmlýk odalarda geçiyor ömür..
Dýþarýda neler oluyor habersiz..
Bir suskunluk..
Bir sessizlik içinde yalnýz..
Ve yýldýzlardan çok uzak.
Kim bilir
Ne kadar güzeldir..
Þu soðuk tavana
çakýp gözünü bakýnmaktansa..
Havada uçuþan ateþ böcekleri misali
parýldayan yýldýzlarý seyretmek..
Býkmadan,usanmadan seyretmek.

Üç adýmlýk odalarda geçiyor ömür..
Ýnsanlara küskün..
Sevgiye küskün..
Umutsuz ve yarýnsýz..
Dýþarýda neler oluyor habersiz.
Sýcak bir dost selamýna hasret..

Üç adýmlýk odalarda geçiyor ömür..
Ve o üç adýmlýk odalarda
iki tutsak..
Biri ben..
Biride
Acýyla biten bir sevdanýn
garip türküsünü mýrýldanan yorgun yüreðim..

Ne zaman olur..
Ne zaman olur bilmem..
Ama bir gün
kýrýp elimi kolumu baðlayan
esaret zincirlerini
özgürce bakmayý öðreneceðim yýldýzlara..
Ve o gün..
Üç adýmlýk odalara inat..
Koþacaðým yemyeþil ovalarada..
Koþacaðým deli taylar gibi..
Hiç durmamakcasýna..

ateþ vural..
Sosyal Medyada Paylaşın: