yollar..

Yollar..
Veyselin uzun ince dizeleri..
Nedensiz,sebepsiz gitmelerim.
Özgürlüðüm..
söylemeye korktuðum þeyler oldular..
Sonralarý acý,özlem ve gözyaþlarý.
Tozlu dumanlý geçen bir ömrün
her kilometre taþýnda onlar vardý...
Bazen sorarým..
Deðiþen nedir.?
ayný yol..
ayný acýtan sessizlik..
ayný ben..
Deðiþen birþey yok..
Ardý ardýna avuçlarýmdan kayan..
birkaç hoyrat yýldan baþka
herþey ayný..

Oy hasretim..
Bir yaným eksik gezerim buralarda..
Gözlerimden kayan
son damlalara sakladým acýlarý..
Uyku bürümez..
Daha söylenecek
çok þey var geceye üstelik..
Yalandanda olsa gülücüklerle bezeli..
yalandanda olsa güzel..

Toplasam diyorum umutlarýn hepsini..
Bir güvercin kanadýna tutturup
güveren þafaklara doðru uçursam..
Biliyorum henüz vakti deðil...
Burada deðil..
Bu gece deðil...

ATEÞ VURAL..
Sosyal Medyada Paylaşın: