bir yaşama senfonisi...

Gün çoktan çýkarmýþ kara urbalarýný..
Geceden birþey kalmamýþ geride.
Sabahý beklerken yalnýz..
sabahý beklerken düþünceli..
Ve alýþmamýþken bu denli yalnýzlýða
Koyulur birer birer..
O engin karanlýðýn
Duldasýna saklanan acýlarým...

Bir avuç mutluluðu ararken..
nelerden vazgeçtim.
neleri feda ettim..
Hayat denen engamenin içinde
Gerçek doðrularý..
gerçek dostlar
gerçek sevdalarý ararken
yoluma çýkan sevgi kýrýntýlarýyla avunabildimmi..
Cevap vermek zor..

Hani bir köy vardý..
hep orda olduðunu bildiðim.
ama hiç gidemediðim yer..
Artýk yok...
Ne çocukluðum..
ne göklere çýkardýðým uçurtmalar yok artýk..
Sevginin yerini nefret.
o masum çocukluðun yerini
taþ yürekler kaplamýþ..
Ve yaþamak düþmüþ bana
her þeye raðmen yaþamak.

Peki yaþamak nedir..
nedir bu üstüne
aðýtlarýn,figanlarýn,türkülerin yazýldýðý þey..
Sevgilinin dudaklarýndan süzülen iki kelime.
demir kapýlarýn açýlýp kapanmasý..
mapushane voltalarýnda söylenen sýla türküleri..
daha doðmadan ölüme mahkum bebeler..
kurumuþ topraklara düþen bir damla yaðmur.
Hangisi yaþamak..
Cevap vermek zor...

Gün çoktan çýkarmýþ kara urbalarýný..
Gecedenbirþey kalmamýþ geride..
sabahý beklerken yalnýz..
sabahý beklerken düþünceli..
koyulur birer birer..
o engin karanlýðýn..
duldasýna saklanan acýlarým...

ATEÞ VURAL.....
Sosyal Medyada Paylaşın: