ÖYLE BİR SEVGİ
Yüzüne bakmaya kýyamadým.
Zaten her yerdeydin…
Öpüp koklayamadým doyasýya
Ne zaman kafi geldi…
Öyle sevdim ki seni
Ne de sevgi boyutu…
Uzaktan sevdim seni, imkansýzlarda
Mani deðildi mesafeler yüreðime de
Her yerde sen, hep yanýmda sen vardýn.
Karanlýklarda ay ýþýðým, dehlizlerde can simidimdin…
Dokunmaya kýyamadým narin tenine
Dokunsam incinirsin diye.
Ondan hafifti okþamalarým beyaz tenini
Narindin, hassastýn kýzarýrdýn hemen…
Her halini gördüðüm güzel bakýþlým
Gülünce gözlerin de güler neþe saçar,
Hüzünlerinde bulutlar geçerdi.
Her daim konuþurdu onlar sen sussan da…
Öyle sevdim ki seni, taa yürekten
Hiçbir þey mani olmadý, olamadý
Bir fincan kahve bile farklý anlam kazandý senle
Hatýrý kaç yýla uzadý bilinmedi.
Hiçbir kelime ifade edemedi…
Münevver erdoðmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.