Rahman Ve Rahim Olan Adýna Sýðýnarak,
Açtým Ýki Elimi, Kor Gibi Ýki Yaprak.
Bir Edep Ölçeðinde Umutlu Ve Utangaç,
Ýþte Dünya Önünde, Benim Ruhum Sana Aç.
Bu Seyriyen Ellerle, Senden Seni Ýsterim,
Senden Seni Ýsterken, Canýmdan Çýkar Tenim.
Sana Âþýk Ruhumdur, Merceði Yakan Iþýk
Gözlerim, Cemalini Görmeden De Kamaþýk
Bir Mirasyediyim Ben, Ýflasýn Eþiðinde,
Hep Sabýrla Çürüyor, Ýhlas Bileþiðinde.
Kimin Kimlik Ararken, Hem Güler Hem Aðlarým
Yükseklerden Dökülen, Sular Gibi Çaðlarým.
Çok Tuzlu Bir Denizim, Her Aným Med ve cezir,
Sana Âþýk Olalý, Yüreðim Kutla Esrir.
Döþeðim Kara Toprak, Yorganým Kara Bulut,
Ben Seninle Doluyken, Vurgun Yapamaz Umut.
Her Ýnsan Günah Ýþler, Sen’den Saklanýr Mý Sýr?
Tövbe Dilekçesiyle Sýrttan Kalkar Bu Nasýr.
Kainatý Yarattýn, Donattýn, Rýzk Verdin,
Kimine Sonsuz Körlük, Kimine Iþýk Verdin.
”Yanlýþ Adým Atmayýn! ”, Diye Ýndi Her Kitap,
Sana Açýlan Eli, Geri Çevirmezsin Rab.
Ulu Birsin, Sineden Peygamberler Gönderdin,
Gök Yüzüne Yýldýzlar, Yere Çiçekler Serdin.
Senden Önce Bir Sen Yok, Kâinatta Ýlk Sen’sin!
Bu Kâinat Bir Meta, Hepsine Malik Sen’sin!
Rabb’im Seni Tanýyan, Bilir Doluyu – Boþu.
Kapýna Geldi Ýþte, Yorgun Bir Aþk Sarhoþu.
Garibim, muzdaribim Ama Umutsuz Deðil,
Seninle Dost Olanlar, Cihanda Mutsuz Deðil,
Kulunun Kurbanýyým, Rabb’im Senin Mülkünde,
Garip Kulun, lütfeyle Gülümse Dilekçeme.
Senin Ýçin Verince, Verenin Feyzi Artar,
Gönülden Bir Sadaka, Daðca Bir Ömrü Tartar.
Kainatta Ne Varsa, Hepsinin Zikrinde Sen!
Hamd Ve Þükür Sanadýr, Her Þey Sen’inle Esen!
Sen Ki Sana Geleni, Çevirmezsin Eli Boþ,
Âþýk Boþa Dememiþ: Lütfûn da Kahrýn da Hoþ!
Bir Beyaz Dilekçedir, Sana Her Yalvarýþým,
Ýmanýmla Amelim, Hem Perdem, Hem Nakýþým.
Çalý Bile, Kendine Sýðýnan Kuþu Ýtmez,
Sen Gafursun, Azizsin, Senin Keremin Bitmez!
Geldim Ýþte Kapýna, Kul Senden Irak Olmaz
Sana Adanmamýþsa, Yürekte Yürek Olmaz!
Her Müslüman Bir Kartal, Vurulur Da Pesetmez,
Oruçtan Tad Alanlar, Kemik Peþinde Gitmez.
Bezm-Ý Elest’te Sana, Secde Eden Ruh Ýçin;
Verdiðin Söze Sadýk, Doðru Giden Ruh Ýçin:
Hiç Kimseyi Vatansýz, Milletini Devletsiz,
Gönülleri Sevdasýz, Þehirleri Mabetsiz;
Bayraklarý Rüzgârsýz, Ocaklarý Ateþsiz
Býrakma Ulu Rabbim, Asi Kul Deðiliz Biz.
Benden Önce Esirge, Muhammet Ümmetini,
Esen Gitsin Her Kervan, En Sona Ula Beni!
Kâinat Bir Mozaik, Her Þeye Sahip Allah!
Ey Gizli Ve Aþikâr, Her Derde Tabip Allah! ...
Bahaettin Karakoç
Mekanýn cennet ruhun þad olsun Beyaz Kartal...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.