____________Bülbülde vefa olmaz...SADÝ/Bostan
Bülbülde vefa olmaz, gördüðü güle konar…
Bahar demez yaz demez öter ara vermeden!
Güz güllerini gören bülbülün içi kanar;
Bir gülistan arar hep, mevsim kýþa ermeden…
Bir kýþ gelir ki onun, aþký bile buz tutar…
Ne söylesen dinlemez, sözlerini yer, yutar!
Kafes altýn olsa da, o, gül dalýnda yatar;
Bað arar, baðban arar, bahar düþe ermeden…
Bülbülün hovardasý, hasta eder gülleri!
Daldan dala uçarken, yakar tüm gönülleri!
Ýster hep bahar olsun, koklasýn ödülleri;
Bozulmadan renkleri, soðuk duþa ermeden…
Derdi dert mi bülbülün, gülün derdi yanýnda!
Andelibin caný sað, güller ölür anýnda…
Sen nasýlsa ötersin, gülün caný burnunda;
Bir fýrsat arar güller, sýrtý tuþa ermeden…
Havai de olsa tek gerçek, güllere aþký!
Çýldýrýr onlar için, yaparken çýlgýn meþki!
Aðlar þeyda bülbüller, gülleri sular eþk/i;
Vuslat ister aþk ile yürek taþa ermeden…
Antalya-2018/10
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.