Gözümde sözüm vardı söyleyemediğim - 1

Hükmüm yok hayata ve sana
Kýrdým bütün diþlerimi
Her gün yýrtarak açýyorum yüzümü
Sana senden öte bir þeyler var dilediðim
Ben hiç yakýþmadým ki hayata
Sen ne çok yakýþýyordun oysa bana
Kýrdým kalemini yaþamýn
Mazeretlerime isyan aradým
Bulamadým bendeki hüznün anlamýný
Sancýlý bir doðurganlýk yaþadým her gün bitiminde


Þýmarýk bir çocuðum ben
Kýrýlgan yaralar taþýyorum hayatýn alnýndan süzülmüþ
Ne çok düþmüþüm, düþürülmüþ
Hangi þiire çalsam yüzümü ayrýlýk kokuyor
Ne tutmaya çalýþsam boþ
Kayýp gidiyor avuçlarýmdan ýrmaklar
Bir bulut çöküyor gözlerime kapkara
Kýrmýzýsýný alýyorum gülün gözlerime
Ellerimin ayasýna resmini çizdim
Sakallarýmý okþuyorum kara günlerimden arta kalan zamanlarda



Hiçbir þeyim kaldý sende
Kendimi koyacak yer bulamadým
Ne sýðýnacak bir liman
Ne saklanacak bir kalem var
Akþamdan kalmayým belki
Yüzüm hayata sönük
Ben bu ömrü nerde nasýl kime harcayayým.

Berceste’i mýsrayý ararken
Ezel bahar ile karþýlaþtým
Yaðan her yaðmur içimi yakar
Nimetime mihnetim var
Çeker giderim.
Sosyal Medyada Paylaşın: