Sana siyah bana beyaz demişlerdi
Nasýl da kolay söyledi dudaklarým paramparça kalbime inatla.
Nasýl da basit bir kaç kelimeyle geçiþtirdi.
Yýllarýmý sömüren, kalbime düþen kurtçukla sakat kalan ruhumu,görmezden gelen zorbalýkla
Nasýl da eksiktim oysa sensiz, her nefesle senden daha çok uzaklaþarak en koyu sensizlikle.
Düþünüyorum da... Deðer miydi diye?
Deðer miydi bu kadar güzel olaný çalmaya, tam en güzel çaðýnda.
Bahar tomurcukta ve ben senin en çok sen olmuþken.
Biliyorduk biz oysa dünya çok karanlýktý bizde birbirimize fenerdik o en karlý gecede
Sýmsýký sarýlýp aðlamýþtýk.
Koþarak sarmýþtýn nefes nefese ayaza, soðuða, yaðmura... Karþý.
Biliyorum sevgilim biz en çok bizi sevdik.
Kalbimize düþen kurtçuklarý çok önceden fahiþe bir korku yerleþtirmiþti ta doðduðumuzda.
Sana siyah bana beyaz demiþlerdi ya da tam tersi.
Çok sevdim çok ve sonra hiç sevemedim.
Belkisi yok bu çürük kalp ancak nefes taþýr
...
Dudaklarým da ihanet eder bana, gözlerimde.
Onlar susar.
Ben çürürüm içten sen de bilmezsin bunu bende...
Bir son nefesim belki, belki o da ihanet eder, kim bilir?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.