SAMAN RENGİ HAYATIM

Kaçtý tadý hayatýmýn, ilmiði delik deþik.
Göðüs kafesim her geçen gün daha bir daralmakta.
Yediðimde, içtiðimde bir saman rengi.
Üfleniþinde ruhumun, savrulur görünmez dehlizlerin.
Tahtaravalli kurdum, dengemin dengesizliðine.
Sýcaðýn erittiði asfalt olsam diyorum.
Hiç umursamayan bir adam olsam kapkaranlýk.
Cambazýn ipinde su olup, damlasam.
Kendime hikayeler yazýyor, sahte gülücükler takýnýyorum.
Yalnýzým yapayalnýz tek baþýma derin bir avluda.
Týkýrtýlar, kuytu sesler kýyametler koparýyor.
Dingin yalnýzlýðýmda cinnetimi hýrpalarken,
Yuttuðumun zehir zemberek tadýndayým.
Jilet gibi tükürüðüm, kan revan yutaðým.
Yaralarýmda tuz dilimde zakkum volta atýyor.
Keþke diyorum sesim çýkmadan haykýrabilsem.
Kimseye iliþmeden hiç kimselerin dalgýn ýssýz bakýþlarýnda,
Kaybolsam merak edilmeden aranmadan.


20/05/2010

Ömer ÇETÝN


Sosyal Medyada Paylaşın: