Böyle uyanmak istemezdim Giden atlara bakarak yolcularýn..
Göðsümün kýyametinden su yürüyor nefesine/ Nefeslediðin her canlý gibi Yaprak gibi Dal gibi..
Kýrýlan baharýn üþüþen çiçek tozlarý yüzüme yaðýyor Kimsesizliðimden giden kuþlar gibi kapýlýyorum Aramýzda kalan mavi doðumlara.. Onlar, Ölümün sesini alýp gittiler Yol usulca penceremden kayarken Sonuna vardýðým gecelerin Umudun diriliþ olduðunu bildim Topraðýnda..
Düþ dudaklý denizin kanatlarýyla yürüyorum Eðe’yi Duvarlarýna çevirdiðimde gözlerini iki küçük çocuktuk biz Sen saklanmayý Ben ebelemeyi Severdim..