ZAMAN

Hasret kadehinden zulüm içirme
Yeterince acý veriyor zaman.
Geleceksen haydi, vakit geçirme
Yoksa ellerimde eriyor zaman.

Bütün dileklerim insanca, kulca
Uzat ellerini dokun usulca
Gözlerin kapanýp dilin susunca
Ruhumu çarmýha geriyor zaman.

Aðýr yük býrakma mahþer gününe
Gülen gözlerini býrak dününe
Yoksa kuru yaprak gibi önüne
Piþmanlýklarýný seriyor zaman.

Güneþi hicrana doðan sabahýn
Verdiðin cefanýn, aldýðýn ahýn
Yüreðinde hafi cümle günahýn
Bir gün hesabýný soruyor zaman.

Bir sýzý düþerde içine ince
Yiyip bitirir ya seni sinsice
O anda sevdiðin kulda gidince
En zayýf yerinden vuruyor zaman.

Kýrk yaþýna kadar güneþtir yüzün
Elliye dönünce yokuþtur düzün
Atmýþ ta hükmünü yitirir sözün
Yetmiþinde beli kýrýyor zaman.

Þu fani dünyayý cennetin sansan
Ömrünce çiçekten çiçeðe konsan
Musalla taþýna düþünce insan
Bozuk saat gibi duruyor zaman.

Aydýn YÜKSEL-Ankara
31.03.2017-Cuma-04.00

Sosyal Medyada Paylaşın: