VUR HA SEN DE VUR

Vur sen de vur da þaklasýn yanaðýmda.
Sesi, alsýn baþýný nereye kadar giderse gitsin.
Alýþtým, kanýksadým hani zevk bile duyuyorum açýkçasý.
Zoruma gitmez; izi kalýr sadece olsun be varsýn izi kalsýn.
Düðümlensin gýrtlaðýmda hýçkýrýk.
Gözlerim baraj tutsun sel yürüsün yanaklarýma hoyratça.
Zelzele görsün çenem dilim lal olsun kilitlensin diþlerim.
Girmeyin koltuðuma sendelesem de korkmayýn düþmem.
Bilmiyorum daha görecek günüm çekecek çilem vardýr kim bilir.
Kimin ah’ýný aldým kimin bedduasýný ?
Düþündüm hep önünü arkasýný.
Bulamadým bilemedim nedendir niçindir ?
Buldum belki de erdim künhüne.
Ama iþte dilim varmýyor demeye,
Baskýn bilinç altým, adý konmaz korkularým.




07/07/2003
Ömer ÇETÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: