ne olur izin verme kayýp gitmeme avuçlarýndan tutunduðum dallarýný kýrma ne olur..
bak bu akþam sana gelirken ýslak kaldýrýmlarý mesken tutmuþ bir fahiþenin daha indi yüzüne tokat bakýnca arabanýn camýndan kan sýzýyordu kýrmýzý rujlu dudaðýndan siyah maskarasýnda birikmiþ göz yaþlarý yine de girecek celladýnýn koynuna birazdan!
dur biraz zaman ver bana söz geleceðim kendime ama önce kurtulayým tecavüz edilip sokaða atýlan sarý tüylü kedinin þokundan..
biraz zaman geçsin ne olur biliyorsun hüznüm çoðalýyor kirlendikçe dünya ama geleceðim kendime boþanmak isteyen karýsýný vurmazsa çocuðunun önünde bir baba! söz..
dur gitme dinle.. az evvel kurþun yedi bir çocuk kendini bir düðünde sanýrken! uçup gitti düþleri göðsünün ortasýna açýlan delikten okursun yarýn orta sayfa haberlerinden tüm müdahalelere raðmen kayýp gitti ellerimizden..
dur bekle þu kanlý eldivenleri çýkarayým önce gidip kara haberi vermeliyim annesine yüzüme maskemi takarak hiç bilmeyecek nasýl kanadýðýmý her acýdan ne çok yandýðýmý gözlerine mýhlanmýþ gözyaþlarý sessiz çýðlýklarla içine dolarken..
bugünlerde daðýldým biraz biliyorum ama söyle her gün üflenen bu sur kimin kýyametinden!
Sueño
06.10.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mısrâ-i Âzâde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.