Yalnýzlýðýn aðýrlýðýmý öldürür bu yabancý yerde Gökyüzü hep ayný oysa Ýnsanlar neden bencil?
Bu zifiri karanlýðýn içinde Çýkmaz sokaklardayým..
Benmi deðiþtim yoksa Kimseler içinde kimsesizliðim Kimliksizim Yorgun ve mutsuz😏
Yüzleri asýk insanlarýn Otobüste trende yol baþlarýnda Sanki hep haklýlar gibi😕 Hiç sevilmemiþ ötekileþtirilmiþ Kime sorsan öylesine iþte..
Yalnýzlýk aðýrlýðýnca vurunca geceye Kalbim hep kaldýðý yerde Keþkelerden geçmiþken Neden Tanrým bu düþünce Çýk git beynimden Ruhumdan herþeyimden Tanýmlanamayan bu sinsi insanlardan...
~htpgl_ Bursa/5 Ekim 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdiye Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.