EYLÜL AYAZI

Eylül geçti buralardan saçlarýný savura savura...
Gecenin sesizliðine sarmalayýp seni de götūrmūþ
Saklýydýn yapraklarýn arasýnda bilemedim
Ýliklerimi baþka türlü üþütür artýk bu veda mevsimi.

Yaðmur yüklū bulutlar gezinir tepemde...
Uzak kaldýn göz mesafemden
Kuþlar desen onlarda sessiz
Havanýn pusunda saklanmýþ.

Küstüm sana aslýnda hayallerime de küstūm...
Cümlelerimde sen olmayacak aynalarda sana bakmayacaktým
Girmeyecektin þiirlerimin duvarlarýndan içeri
Ýçimde susturamadým ki seni.

Gitmekle gidilmez bilmez misin sanki...
Her sabah benimle uyanan kim söylesene
Ben kocaman denizim bu gün
Kýyýlarýma vurur ayak seslerin
Ensemde sýcacýk nefesin ve sesin.

Sanki güneþ olup köþeden gülümser gibisin
Gözlerinde buruk ama sevdalý bir bakýþ
Sesin kýrýk dökük sanki eylül ayazýnda buz kesmiþ
Sūrpriz yapýp minik bir buseyle biz olmaya geldim diyecek gibisin.







Sosyal Medyada Paylaşın: