KENDİ IÇİNDE KAYBOLMAK

Ýki asýrlýk yoldan geliyorum...
Kaç mevsim atlattý yorgun bedenim
Bazen çöl rüzgãrlarýnda kurudu çatladý
Dudaklarým.
Ūþüdū bedenim bazen ýslandým sýrýlsýklam
Hiç durmadan günlerce yaðan
Sonbahar yaðmurlarýnda.
Bazen karlý gecelerde, kapatýp gözlerimi
Hayal ederek þehrinin ýþýklarýný
Uykuya daldým.
Hatýrlar mýsýn baba yadigãrý,
Eski bir radyom vardý?
Sūrekli kulaklarýmýzý týrmalardý sesi
Hangi köþeye koyarsak koyalým,
O güzelim türküleri aðýz tadýyla dinleyemezdik.
Ben inadýna her sabah kahvaltý saatinde
Açar yarým yarým anlayabildiðim
Tūrkülere eþlik ederdim.

Bazen yýllar beni eskitiyor...
Bazen de ben yýllarý eskitiyorum içimde!
Bilmem daha kaç gün var yaþanacak
Bilmem kaç nefes var alýnacak
Bilmem gülüþlerine kaç þiir var yazýlacak
Bilmem daha kaç can var
Uðrunda mum gibi eriyecek.
Hem artýk caným bende mi sanýrsýn sevgili
Canýmýn çoðu sende artýk,
Yalnýzlýðýma sýzdýn sýzalý.

Sosyal Medyada Paylaşın: