Gece çökmüþ gene Penceremin, ay karanlýðýna Her taraf sukut Bu gece de gene soðuk Yine baþým da bir kasket aðrýsý Kimse de yok Bu bendeki yalnýzlýk rýhtýmýn da Geceye çalar oldu Ýyice gözlerim Fayda da etmez hani Karanlýðýn en ucr-a yerlerine Kaybolmuþum yine sessiz çýðlýklarým da Söndürülmeyi unutulmuþ bir mum gibi Loþ bir ýþýk saçýyorum iþte Þu baþý bozuk yalnýzlýðýmla Derinden ahlarým-vahlarým da Fayda vermez gene bana Unuttular herhalde beni Þu gecenin sessizliðin de Dar aðaca sarýlmýþ bedenimle Geceye çýðlýklar býraktým, yerleþsinler diye Belki yalnýzlýðýmý gidermeye gelirler...
#Peryasýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.