ŞAŞTIM OTURDUM...
ÞAÞTIM OTURDUM...
Ýstedimki öðütler,verem evlada,
Azarýný iþittim, sustum oturdum,
Dedim ki hayatýma, artýk elveda,
Kýzýlcýk þerbeti,kustum oturdum...
Hayatým renkleri, korkuyla geçti,
Nice beylerle,aðalar olmazý seçti,
Azarý yüreðimi tam,ortadan biçti,
Baðrýma bir taþ,bastým oturdum...
Gecelerim uykusuz,terler içinde,
Aklým kalmaz,dünyalýk geçimde,
Sözler gitti,közü de kaldý içimde,
Ellerimi koynuma,astým oturdum...
Hiddetimle,þiddetim içimi yakar,
Kýzgýným, gözde þimþekler çakar,
Yüreðimden bir þey boþalýp akar,
Olupta bitenlere,þaþtým oturdum...
Söylenen takýlmýþ, kaldý boðazda,
Yazýn vakti vurgun yedim, ayazda,
Gel vakfettme bu ömürü,birazda,
Bir anlýk bendimi,aþtým oturdum...
Aç tavuk rüyada,görürmüþ darý,
Ömrümce yemedim böyle azarý,
Baþýmdan aþaðýlara,Aðrý’nýn karý,
Döküldü,çaresiz þaþtým oturdum...
Ey gafil, gel ömrü çürütme boþa,
Çalýþtýn, didindin geldin bu yaþa,
Allah’tan çok mu biliyorsun,haþa,
Eþek’ten yerlere,düþtüm oturdum...
Þeyhim;Derki ben yuttum,zokayý,
Böylesine verilmiþtir,aðzýmýn payý,
Bir daha da asla, yapamam hatayý,
Olmazsa olmazý,koþtum oturdum...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 13:29
23.09.2018
YALOVA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.