MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GÖZLERİN
Mustafa Doğan.

GÖZLERİN





Gözlerin; Allah’a ram, ‘Bismillah’týr gözlerin!
Gözlerin; duha, ikram, bin sabahtýr gözlerin!
Gözlerin; dua, bayram, inþirahtýr gözlerin!

Rahmet yüklü bulutlar, rûy-i zemini yýkar,
Kâbe’nin kaderine, Risâlet mührü çýkar.
Kisra’nýn sütunlarý, teker teker dökülür,
Asumanýn kalbinden, yýldýzlarý sökülür.
Çekilirken sularý, Sâve’nin ince ince,
Þehrine þenlik düþer, ebabiller inince.
Âmine’nin koynunda, memlekettir gözlerin,
Halime’nin yurdunda, berekettir gözlerin.

Büyürken yetim gonca, Mekke’de elden ele,
Çehredeki metanet, dolaþýr dilden dile.
Yol bilir, yolcu bilir; þerh koyulan çaðlarý,
Gözlerindeki hâle eritirken daðlarý…
Bahira’nýn mührüne, erince ihtiyarý,
Bir bulut gölgesidir, dünyanýn bahtiyarý.
Gönül ummanlarýnýn nehri midir gözlerin?
El-emin ülkesinin þehri midir gözlerin?

Issýz bir maðaranýn gördüðüne sevinci,
Mest ederdi âlemi, var olsaydý bilinci.
Hira’nýn kapýlarý, aralanýr nihayet,
Levh-i mahfûzdan Kelam, “Ýkra!” der ayet ayet.
Bu, yeniden doðuþa, apaçýk bir kanýttýr,
Göklerden yere inmiþ, ilahî bir yanýttýr.
Ahlakýn kemaline, neticedir gözlerin,
Edeple örtündüðün, Hatice’dir gözlerin.

Tâbi olunca Hakka, ne yâr kalýr ne ana;
Bir tek O’nun rýzasý, meydan okur zamana.
Kalplerin rabýtasý, yönelince Baki’ye,
Bir iþaret parmaðý, ay’ý böler ikiye.
Ýman hakiki ise, yýldýramaz ki zulüm…
Bu kutlu yolculukta, þehit kokar her ölüm.
Sümeyye’nin sabrýna, sermayedir gözlerin,
Ammar’ýn acýsýna, himayedir gözlerin.

Tecrit; küfrün silahý, bazen Taif’te taþtýr,
En ýssýz yalnýzlýða, Cebrail arkadaþtýr.
Yarýlýr ablukalar, kýrýlýr tüm cendere,
Yürekler bayrak gibi, çekilirmiþ göndere.
Sürülürken yurdundan her adýmýn þereftir.
Hüzün yýlýnýn sonu Cemal’e müþerreftir.
Semâvat katlarýnýn asasýdýr gözlerin,
Beþ vaktin secdesinin yasasýdýr gözlerin.

Emri alan örümcek, çelikten að örünce,
Zýrh kuþanýr güvercin, gözlerini görünce.
Meþakkatte mükâfat; çile sonunda ecir,
Uhuvvet meydanýnda, Ensar ile muhacir…
O ne güzel beldedir, o münevver Medine!
Rahman’ýn lütfu ile hizmetkâr olur dine.
Bir mukaddes kaynaðýn damlasýdýr gözlerin,
Tüm kutsal kitaplarýn imlasýdýr gözlerin.

Nuruna maðlup olur, karanlýðýn hilesi,
Çaðlarý aydýnlatýr, Risalet’in þulesi.
Kýnýndan çýkan kýlýç, Burak’týr yiðitlere,
Bedir, Uhud ve Hendek, köprüdür þehitlere.
Verseler de eline, hem Güneþ’i hem Ay’ý,
Yine “Davam” diyerek seçerdin kul olmayý.
Mus’ab’ýn kefenine, düþen baþtýr gözlerin,
Hamza’ya damla damla, inen yaþtýr gözlerin.

Hatýrandan bir sayfa, getirilince dile,
Gözyaþýndan yað döker, o mukaddes kandile.
Asillerle köleler, birleþir uhuvvetle,
Adalet âbâd olur, o ilahi kuvvetle
Lat, Menat ve Uzza’nýn; yýkýlýr kaleleri,
Devrilir birer birer, küfrün merhaleleri.
En deruni dertlerle cefakârdýr gözlerin,
Þefkattir, merhamettir, vefakârdýr gözlerin.

Hudeybiye’den geçer, fetihler birer birer,
Hayber kalesi düþer, ordu Mekke’ye girer.
Kýtalar dize gelir, huzur büyür bölgende,
Akýn akýn müminler gölgelenir gölgende.
Kemale eren visal, bir veda hutbesidir,
Sevgilinin Mevla’ya, kavuþma rütbesidir.
En þerefli ümmetin yazýsýdýr gözlerin,
Asýrlarýn dinmeyen sýzýsýdýr gözlerin.

Dokunduðu asýrdan, yayýlýr misk-i amber
Her nefis ecel taþýr, olsa da son peygamber.
Ölüm ölümsüzlüðün hizmetinde sakidir,
Her þey fani dünyada; bir tek Allah bakidir.
Asr-ý saadet gibi, visaline erenler,
Baþka bir göz aramaz; gözlerini görenler.
Ýman kapýlarýnýn þuasýdýr gözlerin…
Ýki cihan yolunun duasýdýr gözlerin…

Gözlerin, karanlýðýn siracýdýr gözlerin…
Gözlerin, secdelerin miracýdýr gözlerin…
Gözlerin, risaletin mýsrasýdýr gözlerin…
Gözlerin, menzillerin israsýdýr gözlerin…
Gözlerin; ayet midir, bir kanun mu gözlerin?
Gözlerin; elif midir, mim mi, nun mu gözlerin?
Gözlerin; derde derman, Lokman mýdýr gözlerin?
Gözlerin; havz-ý Kevser, umman mýdýr gözlerin?

Gözlerin; Ebu Bekir, Ömer, Osman gözlerin…
Gözlerin, ehlibeyt mi, Ali aslan gözlerin?
Gözlerin, o gözlerin, ihsan mýdýr gözlerin?
Gözlerin; Hüseyin mi, Hasan mýdýr gözlerin?
Gözlerin; þefaat mi, murat mýdýr gözlerin?
Gözlerin; Zülfikâr mý, berat mýdýr gözlerin?
Gözlerin ah gözlerin! Seyyah mýdýr gözlerin?
Gözlerin ah gözlerin! Siyah mýdýr gözlerin?

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.