Gülgiller

Boz rengi kabuðun yer kýrýntýlarý çýplak taþlar
Ve ayaklar dilimin ucunda inancý bozulmuþ
Bölük pörçük telaþ...




Renkli ve kokulu yollarýn aðzýnda eriyor þeker
Daracýk kaldýrýmlarýn su akýntýsýyla
Dokurken ruhumu yüreðime
Baþkalarý mor’du
Bense ötücü kuþlar uzunluðunda kýrmýzý
Göðsümde sýcakkanlý kanatsa
Mavi tüy uçuþan kalbime..





Gülgillerden çýkardým siyahýn gözlerini
Sonra bir aðaç gölgesine gidip
Güneþde dinlendim.

Öyle çoðaldým ki
Düþlere doðdu yýldýzlar
Yansýdý beyaz bir karanlýk
Yerli yerinde kalabalýktan
Göç eden elbiseyim
Islak kirpiklerimde buðulu
resim




Kendi içine çekilip
Dindi bu þehrin gürültüsü
Dizlerimde masum çocuklar aydýnlýðý
Yüzümün

Avuçlarýmda ellerim
Ve yýkýlasý sessizliðin hüznü


Yanaðýmda kelebek umut açan rengime

Uzun ve ince parmaklarýný düþtükçe geceye
N’olur tel tel ör saçlarýmý düþüm

Sosyal Medyada Paylaşın:

-Tesbih- Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Yollar ....... ..... tesbih ağaçlar ÖMÜR aşk öldü mü Besra kuşları adım sahralarda dolaşan mavi duvarlar