Çay Kenarında
Þehir sýkar bazen, keser nefesi,
Soluðu alýrým, çay kenarýnda.
Terk ederim hemen beton kafesi,
Kuþ gibi olurum, çay kenarýnda.
Akar su, araba, insan ve motor,
Suskun sözlerimin, tetiði atar,
Kaðýdýn rahmine düþer ilk satýr;
Uzaða dalarým, çay kenarýnda.
Kimse bilmez bende olan halleri,
Ýçerime akan, gamdan selleri,
Efkârýmdan titrer, sazýn telleri;
Söyleyip çalarým, çay kenarýnda.
Akreple yelkovan, durmadan döner,
Gece hanelerin, ýþýðý söner,
El ayak çekilir, debdebe diner;
Bir tek ben kalýrým, çay kenarýnda.
Hatýrlatýr seni, kayan yýldýzlar,
Hasretin kemirir, sol yaným sýzlar,
Sadece ben deðil, Kýrýkhan özler;
Demiþtin gelirim, çay kenarýnda.
14.09.2018
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.