ERCİYES İLE TEKİR’İN AŞKI
ERCÝYES ÝLE TEKÝR’ÝN AÞKI
Ýki sevgilidir,
Erciyes ile Tekir.
Yüzükoyun yatmýþ biri,
Diðeri dimdik ayakta.
Kucaklaþýr, koklaþýrlar,
Orta yerinde Anadolu’nun.
Yirmi milyon yýl oldu birliktelikleri.
Göðe deðmiþ baþý Erciyes’in,
Toplamýþ baþýna,
Ne kadar sis ve duman varsa.
Aðrý’ya, Cilo’ya nispet eder gibi...
Erimeyen beyaz karlarý,
Hayat verir çevresine.
Sularýyla çiftçilere,
Otlarýyla sürülere.
Kayakçýlara neþe verir,
Turizmciye ekmek...
Gözü Tekirdedir Erciyes’in;
Gönlü tutsaktýr,
Korur ve kollar...
Serinletir yüreðini sevgilinin,
Karýyla rüzgarýyla.
Ýlham olur ölümsüz aþklara,
Beni ademden beri...
Tekir karþýlýk verir aþkýna Erciyes’in;
Açar yaylasýný koyun sürülerine.
Kaval sesi karýþýr,
Kuzu melemelerine.
Kurulur kayak tesisleri,
Ýnþaa edilir oteller,
Ziyaretçi gruplarý kaynar,
Mutluluk üretilir...
Baþbuð, Bozkurt’larýyla haykýrýr,
Tekir’den Türk yurtlarýna.
Birleþin;
Kurun Turan’ý der.
Erciyes ile Tekir þahitlik eder.
Ömrü yetmez Baþbuðun,
Yürür hakkýn yoluna!
Biter kutsal haykýrýþ.
Tahtýna oturanlar,
Girer baþka arayýþlara.
Biter Turan!
Gelir ümmetçilik.
Erciyes üzülür!
Tekir yasa bürünür,
O gündür bu gündür...
Sonra hatýrlar yastaki sevgililer,
Hayatýn devam ettiðini.
Erciyes gülümser!
Tekir aþka gelir!
Ýnsana aþ ekmek olur,
Ýþ olur,
Para olur,
Erciyes ile Tekirin aþký.
Ömer Adar-2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.