DİNDİ RÜZGAR...

Yasýnda zincirlerin,
Elemin küfünde aþk
Duraðan kýtalarýn özünde
Hep mi özlem hep mi yalan?
Nidalarda kavuþtuk, sanrýlarda buluþtuk:
Göðün katmanlarýna serildik
Ve üfledik aþký uzaða, çok uzaða.

Meþkin dilinde hüsran saklý
Ömrün güftesinde
Nazenin dokunuþu kelebeðin
Ömrüne gýpta ettim bir kere
Sevip de ölmeli tek seferde.

Hülyalarýn bataðýna saplandýk saplanalý
Ýmkânsýzlýðý da þerh düþtük mü bir kere
Deðil miydi bu tek yenilgi?
Afra tafrasý devranýn;
Þaibeli öykülerinde þiirlerin en kekremsi tat
Yüklendiðimiz dilinde vebalin;
Þanlý ölümünde þairin;
Dokunsan da aðlamayacaðýmý mý bilemedin?

Þimdilerin tuzaðý sayýsýz sýfat;
Aþkýn rotasý açmýþken sonsuzluða kanat:
Ýkramý hayallerin
En sert tokat:
Ýzahý mý var mýydýydý da aþkýn
Bizler bilemedik?

Þimdi eðilip bükülmeden
Dikelim dudaklarýný aþkýn naþýnýn:
Ceplerine hülyalar dolduralým
Açýp da görsün içimizi tüm cihan:
Delik deþik olmuþ yüreðin katmanlarýnda
Ne çok þiir ne çok hüzün.
Zaman sarpa sardý
Varlýk kýymete bindi:
Aþk esti ve rüzgâr dindi.

Kuralsýz sevda masallarýnda
Kim mutlu kim ölgündü?
Yine çehresinde tebessümler ekip
Aslýnda içi hep delik deþik.
Fýtratýn gizemi çapulcu üç beþ i mge;
Aþkýn hâkimiyeti
Derinlerde bir esinti.

Ne soran var ne de arkamdan uðurlayan.
Ölümüne sevdim ben âlemi
Hükümler de silindi
Sürüldü yürekler sürüldü
Bilinmezin gölgesine konuþlu
Hulasasý hayallerin kurudu da kurudu
Þimdi sessizlikle örülü zihnim
Ruhum kim bilir nerelerde volta atmakta?
Kaynak yaptýðým uçlarýna þiirin
Okumayý unuttuðum birkaç ölgün sayfa.

Derinlerin mealiyim
Adýmýn ön sözü
Aþkýn en deli hükmü madem
Özlemin nifak soktuðu
Kendince meram.

Haydi, uyutalým þehri, gözlerinde þiirin
Tomurcuklar açmadan
Ve sabaha ermeden son bulsun bu devran
Kanattýðýna biat
Kanadýðým kadarý helal olsun.


Sosyal Medyada Paylaşın: