BİR ÇOCUĞUN GÜNCESİ...

Öfkemi soðutuyorum
Sessizliðin duvar ördüðü kozanýn
Hücrelerine yerleþik bir hüzünle…

Ufkun kýsýk sesinde deli dolu bir gülüþ:
Günü ýsmarlayan güneþin eþliðinde
Vakur bir þarký.
Beyitlerin kazan kaldýrdýðý þiirler…
Yeknesak dokunuþu ile savrulduðum gök kubbe:
Damarlarýn kanatlarýnda çaylak çýðlýklar
Sevi dalýnýn her an’ýnda
Yeþilin baþ kaldýrýþý mevsime.

Gurbet kuþlarý soluklanýyor
Aþkýn ýrmaklarýnda
Þiirler sonlandýrýlýyor
Bezgin ve sevgiden ýrak yolsuzluðun yollarýnda.
Göðün çýrpýnýþý
Mukaddes bir yalnýzlýk.

Sivrilen nidalarý sisli þehrin
Türbesinde yatan dertli þair
Sýzan isyanýn ayak sesleri
Tanrý katýnda beynamaz beyanlar
Dalkavuk insanlarýn
Solgun çehrelerinde
Varsýl istikamet.

Köhne gece…
Ben mi ýsmarladým da geldin yine günceme?
Zati halleri kambersiz düðünün
Kör dokusunda hep mi hüsran?
Þehit beyitlerin öfkesine zuhur eden
Bariz bir nisyan kendince
Þekillenen sevginin büyüsü;
Þaibeli dansýnda mavinin ve serçenin
Bir kelama kan doðrayan
Þehrin büyücüsü.

Afakanlar basarken ýrak tuzaklara
Yakalanan bakir ruhlarýn
Tanrýsýna sahip çýkan
Zemheriler:
Ne Eylül noksan sarý yapraktan
Ne beynamaz þair
Öfkesini burnundan soluyan.

Bir çocuðun güncesi…
Yapraklarýnda güneþ ve sevgi.
Aþkýn kazanýmýnda
Kayýtsýz belki kayýpsýz bir özlem
Ansýzýn tecelli eden yaðmurun
Vakur gözyaþý.

Hür deyiþlerin vebali;
Saf kan sevgilerin atar da atar damarý
Ýçine dolan sihri ile gölgesinden
Korkmayan þairin azabý.
Deli fýtrat; divane yürek
Zevkin doðasýnda aldýrmazlýk
Þair aðlarken gök kubbe bile patavatsýz
Bulutlarýna
Yað emri verdi.
Nerede merhamet?
Nerede vicdan?
Kösteki saati babamýn
Bir eskicinin rafýnda.

Kanadýk kanayalý hürriyetin nabzý atarken
Sevgi diye;
Vatan diye diye
Belki özlemi dünlerin
Afakanlar basan ruhun da tek özlemi
Sevilmek ölesiye.

Çift dikiþ tüm aþklarým
Naþýmda yatan kalkan dualarýn
Yaradan nezdinde bekasý
Haþmetli hüznün
Gergefi her dolu þiþenin
Ýçindeki sirkesi:
Ne yüzüm sirke satar
Ne öykünürüm safça.
Ne zalime bel baðlarým
Ne de haykýrýrým
Gel git sevdalara yelken açan
Günübirlik dokunuþlardan medet uman
Varsa yoksa þehvet ve isyan.

Ne aþkýn hükmü kaldý mýsralarda
Ne de dolu dolu yüreðin
Çarptýðý her safsata
Adeta yeknesak bir yok oluþ þarkýsý:
Pýlýsýný pýrtýsýný toplayan mazlum
Yandýðý öykülerde
Kendi yazar kendi söyler þiirini
Sürçü lisan etse de
Bir kazaným aslýnda her yitik düþ
Sevgiden bile maraz doðuyorsa
Neyi sakýnmalý gözümüzden?

Ýfa ettiðim ne ki?
Serildiðim kasnaðýmda
Öykündüðüm bir varlýðýn
Yeniden doðuþ öyküsü.
Þimdimden bile uzak iken
Ne çýkar dünün örgüsünde takýlmýþlýðým?
Kendimce bir zincir
Ayaðýma dolanan
Aþkýn ve sevginin türküsü.



Sosyal Medyada Paylaşın: