Koþ diye baðýrdý Arkama bile bakmadan anlamýþtým Saðýmdan akan ve saða doðru üç beþ damla Ölüler gördüm Yakýnmýþtý Ama ben dedim Bir gün olucak dedim! ama ben.
Kaç Yön arýyorum Bu farklý bir yön Saða sola gitmem bu yüzden Bekliyorum Sinmiþim nefeslemek bile zor Bu farklý bir his Ne kuzeyinde kutbun Ne üzeri Anadolu’nda Çekiliyorum Hiç böylesi aþýk olmadým Ufuk kavramlarýna o gün Kaybolmalýyým Anlýyor musun?
Ne günahý vardý diye baðýrýyor Sanki Melekçesine ve kutsandý Aðlanýyor sonuna ve eriþine Birinin de Beni görmesini istedim Dokunsun yüreðime
Elimden tuttu Sarsýlmýþtým Gözyaþlarým caddenin tabanýný buldu Ayaklarým hýzlandý Çekiliyorum
Parlat hadi ruhumu Kalbe mesken týlsýmlarý tak onurla Küçüklüðün özgürlüðünde kayboluyorum þimdi Uzaklaþýyorum Yaþantýsýndan kabrimin Hiç böylesi bir gözle görmedim Dolaþýmý etkiliyor evrenselliðin Yaþam mýydý bu Sistem miydi
Yön arýyorum Pusulam da yok karþýlýðý Kayýp bir anahtarla girildiðini biliyorum sadece Karanlýk bir bilmecem vardý artýk Kýrkýna gelsem de Çözemiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Fatih Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.