Araf
Kategorisiz bir hayat
Kargaþa derler
Nefes alýrken daðýn yamacýndan
Öksüzlerin kirli eline dokunurken
Neþesi yüzünde kalýr
Duvar yýðýlmalarý na lügatýndadýr
Saat tutan sol kol baðýrýr
Her ayný güne farklýlýk katýlýr
Fakat hepsindir bazen tek olmak gerekir
Yönetmelisindir
Ama ne çare yaþanmýþlýk seni a noktasýnda býrakýr
El elini çeker
Bel kýrýlýr göz aðýrýr yýllar geçer
Geride mutlu bir tablo varken
Sana vahim bir gelecek tanýr
Anlamýþsýndýr böylesi kargaþaya
Bir sistem gerek
Vurdum duymazlardasýn
Asla bir kez yanan eli sýcak sulara sokmazsýn
Kayýp bir kiþilik kalýr
Vicdan saklý bir kilit sandýktadýr
Bey dicekler hanýmým ne buyur edersiniz
Aldýrmazlardasýn
Güçlü bir bakýþ atmanýn yollarýný ararsýn
Tapan bir millete dönüþür halk
Arkana saðlamca bir taht
Ulu derler sana yücel ayaða kalk
Doða o zaman bir yýkým peþindedir
Ve güçlü olmadýðýný sana gösterir
Artýk ne sisteme ne özgürlüðe aþýk olursun
Arada arafta kendini bulursun
Çiçeði de seversin çileyi de
O zaman da akrepte yelkovan da gösterir
Yaþam da sensin ölüm de.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Fatih Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.