Belki de anlamam gerekli yoksunluðunu
Belki buz bileklerim dileklerine asýlamýyor
Geri dönmek için izledim bugün gökyüzünü
Yýldýzlar eski seni ne de güzel yansýtýyor
Yalnýz kalman beni bu yüzden korkutuyor
Dinlerim kýrýk kaldýrýmlarýn ayyaþ semtlerinde
Yolcu kaderde bir adým atmazken acýlý þarkýlarý
’Seni bulmaya söz verdim’ der kendimde
Ne tesadüf söz bu! gökte buldum seni bu akþam
Uzaklar bile uzak etmez olmuþ ayrýlýklarý
Kýþ hislerim çoðaldý sakal dipleri göz altlarým da
Artýk sýcak nefesim sadece kýzýl rengi saçlarýnda
Koþmalarýn da derin bakýþmalarýn da bu buz kütlesi
Fitil bir umutla coþar ve erimeye koyulur bir gün
Ýþte o gün senin için istediðin gibi biri olur yok olur.