Geçmişe...

Kurumayan dallarým vardý
Her yanýmý meyvalar sarardý
Köküm saðlamdý
Ençoklarýný biz alýrdýk damlasýndan
Iþýltýsýný en çok biz alýrdýk göðün

Alýn teriydi günün kazananý
Eli öpülmedik böylesi günün ninesi kalýr mýydý
Kepleri saygýyla eðdiydik büyüklere
Helâli haramý ellerinde öðrendiydik
Kormuyordum bu yüzden
Konuþlarým tok ve derinden

Bereket kokardý kaldýrýmlarý
Hiçbir selamdan eli havada kalmazdý
Tizinde bir ses otlaktan çayýrdan
Güneþten bir nefes huzurluyduk
Cýrcýrýndan çýðýrtkanýna

Kalýr mýydý günbatýmýnýn yanýna
Rüzgarýyla anlamlýydý sonu gecenin
Sazlarý kovalardý soframýzý
Çocuklarýn neþeside kýssasýndan kârýna
Keyifli akþamlarda oturmasý yorardý

Toplum gülümsemiyor artýk
Tenimin rengi batar olmuþ ahaliye
Nesi deðiþti gözün
Küçük bir sözüm batar olmuþ
Yol yolunu bulmuþ aralanmýþ durmuþ
Þimdilerimin yalnýzýyým sözüm kaybolmuþ
Özüm ne çare...
Sosyal Medyada Paylaşın: