İNKARI EYLÜL'ÜN...

Öncesine saklandý günce…
Öncesizliðin gücüne yenik düþtü:
Azabýn satýrlarýnda fýþkýran
Hayat tomurcuðuna da sahip
Öykündüðü minvalde;
Dokunsalar aðlayacaktý, demenin de meali adeta
Her yüzsüz þiir:
Bilfiil iþtigal þeceresinde
Kâh varlýðýn kâh gizemin
Ufkuna yanýk belki yenik
Bir tat:
Asaletine de düþkün aþkýn,
Arþý alaya çýkan umudun
Kayýp titrinde.

Hep mi hüzün
Kanat açan
Dehþetengiz öznelerde?
Savruk edimlere bir gönderme
Þahý ömrün;
Þah damarýndan yakýn da mý yoksa ölüm?
Göðün sýfatýnda boðucu i mgeler;
Kayýtsýz meþreplerin yüzünde
Pembeden bozma bir kelam
Sýrlarýn dününe yanýk
Bir dermana dönük
Derdin utkunda
Sayýsýz meltem.

Deli dolu fýtratýn serzeniþe
Kulan kabartan bir manifesto
Ölümsüz olmasýný dilediðin
Hangi mecburiyet ise
Beþerin hayatý tavafý.

Görücü bir dize
Göstermelik bir aþk olmasa da
Tepinen ayak sesinde
Devþiren cinnetinde benliðin:
Yarý saydam tabakasý gözlerin
Dalsa bile derinlere
Þahit tutulasý ruhun
Efkârý çöker þehrin üstüne.

Ne azap ne tezat!
Ne yalan ne de mubah!
Soytarý þiirin sazlýðýnda
Ava çýkan þairin elinde
Diri bir heyecan:
Dünü mimleyip
An’ý öldürüp
Yarýndan uzak hazan olsa keþke,
Diyebilmek bile inkârý Eylül’ün.




Sosyal Medyada Paylaşın: