PEMBEYE BOYAYIP YÜZÜMÜZÜ...

Zaman yontuyor duyarlýlýðýný insanlýðýn
Ellerinde mendil satan çocuklardan alamazken
Gözlerini ihtirasýn ve yankýsýný umudun
Dört köþe mutlak yüzler
Sahibinden uzak bir varlýk
Adýna insanlýk denen cehalet.

Rugan ayakkabýlarýnda yaþamýn
Bir kâbus adeta bir külfet
Sicimlerine tutunduðum vapurun güvertesinde
Kanayan bir çiçek
Ve tuzlu suyunda denizin
Ýnsanlardan alýp da nasibini nice ölü balýk
Belki bir vasiyet gerek
Ölen insanlýðýn ardýndan
Hele ki onca þaibeli dilek yok mu
Yoran yüreði ve zihni?

Koyu mavi gözlerinde ellerime dokunan
Bir kelebek olsa gerek
Þakýyan kuþlarýn
Örüntüsünde aþk harmanlanmýþ
Mutluluða taziyelerini sunan
Þeytanla kenetlenmiþ
Kötü niyet ve nursuz yüzlerine
Þerh düþülesi sayýsýz kefaret.

Az sonra vuracak gonk
Ve peyda olacak gece:
Hükmünde siyahýn
Beyazý hep mi tehir etmeli?

Þimdi sükûta sýðýnýp
Azýcýk pembeye boyayýp yüzümüzü…
Hani olur ya,
Hiç mi utancýndan kýzarmaz insan?
Azýcýk da gözyaþý ekleyip hasretimize
Ve yorgun kollarýnda annesinin öpmediði
O çocuðu
Boydan boya serelim
Yüreðin rahlesine
Ve azýcýk da sevelim büyümesinden evvel
Belki büyütmeyen bir engelle
Sahip de çýkalým içimizdeki afacan çocuða.

Boyundan büyük laflar etmeden
Asaletin týmarýný yapalým
Öykündüðümüz iyinin ve muradýn
Ve aþkýn
Hatta gazabýn.

Ne yalanla örtüþen bir gerçek acýnýn vasfý
Ne yüreðin biriken isyaný
Gecenin kayýp rehaveti
Ne de öldürücü gücünde ihanetin ve nefretin
Ýksirine âþýk bir mutluluk olup düþelim
Damla damla
Þanýna yakýþýr bir mutluluk sergileyelim
Yeri geldiðince
Bazense aðlayalým utanmadan
Hakkýný verdiðimiz insanlýðýn
Düþmeden gölgesi kötü yola
Ne çok maruzat dilediðimiz de mi yalan Tanrý’dan?
Zamanýn kucaðýnda bir deli taarruz
Gün ve gece hasret iken güzele ve iyiye.




Sosyal Medyada Paylaşın: