Vatan vatan dedikleri , tûrâbýn üzerinde dikili mâbed ,
Altýnda yatan kefensizlerin uðruna , böyle imiþ hayret ?
Bilmiyordu saten bu medeniyyeti , bilmez idi millet ,
Baþýmýza devþirdiðiniz belâ , iþte köklü bir illet .
Þimdi batmakta ve bakmakta olan bir naciz gürûh ,
Ve idâm’ýn karanfillerini hatýrlar sol yanýmda canlanan rûh .
Ýþte ne kadar peykândi , ne kadar sefih bir itidâl ,
Milleti millet sýrtladý , iþte kuyusuna düþtüðümüz ahvâl .
Artýk vatan ve millet , artýk paraya dönüþmüþ arzular ,
Ýþte sessiz bir gemi var , bu limandan bu gece kalkar .
Ýþte zulüm üzerine inþa edilen binâ payidâr olmaz ,
Ýþte halkýný öldüren medeniyyetler , asla saadet bulmaz .
Bir yaný garib ve fakir kalmýþ adý TÜRK olan topluluðun ,
Þimdi birleþmiþ milletler düþünsün , baþ kaldýran az varlýklý çoðunluðun .
Zaman içtihad etmek iken er meydanýnda , þimdi topraklarý feryâd ediyor ,
Memesi baltayla kesilmiþ vâlideler , vatan uðruna toprakta kan döküyor .
Uyanýn artýk , emsâli görülmemiþ bir fýrka hüviyetini yýrtmýþ ,
Anadan üryan doðan her çocuk , artýk kabristanda aranacakmýþ .
Ýþte , burasý mahsûl-ü ecrâmýnda bir kabristan ,
Ýþte kan kokulu kelimelerin arasýnda kaybolan bir evtân .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.