MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Muhayyâl
MuhammedKılıç

Muhayyâl




Bu alem-i devrâni de kýlýndý her zât’a bi - ahvâl ,
Hayat bir o kadar hakikat ki , kimisince muhayyâl .

Kýldý derd-u çeþm-i nazârýmdan bir buse ,
Kýldým o akvâma karþý bin türlü hisse .

Fýrkalar , pervâlar , dolana kalmýþ sirette ,
Nazar-ý müstehâk olacak , kim bilir yarýn ahirette .

Ne den ilâ tutulan kibir ki , siret-i fenâhi ,
Gelmeyecek mi ya Râb ! Bunca derde bi - devâhi .

Kýlýndý iki menzil ebvâsýndan kutluca bir bâb ,
Kaçtý her tanýndýk bilinen zât-ý ahbâb .

Sirayetler , çeþm-i nazarýndan artýk hil’âk eyledi ,
Bilinmez suretlere , nice siretler firâk eyledi .

Ýnsan , akl-ý küfür ilâ dâim sebâ edecek mi ,
Aþk , bu muhitte kaçan bir mâtem olmaktan feragât eyleyecek mi ?

Ey çeþm-i sevr ilâ kutlu cihaný lebriz eden ,
Sen nûr-i makbere , bedenini temyiz eden .

Ki , vuska oldu her cerihamdan bir ukte ,
Kýldý kelimelerimin arasýna hüzünlü bir nükte .

Kaldým , o iki çift nazârýn altýnda , ben ki bir enkâz ,
Yâr elinden özlediðimiz , muhibbi dilinden nâz .

Etme beni bu bâbýn arasýnda kapalý kutu gibi þirâz ,
Senin eteðini öpmek kadar bir kutsiyyet , o nasýl bir hâz ?

Ey bâb-ý sükûnetin o meç’ul pervâsý ,
Dinmeyecek mi bu derdim’in zerre hevâsý .

Ben o þehâmetten ýrâk kalmýþ , nâciz bir kul ,
Ahlakiyyette medeniyyet , artýk mâkul !

Zirâ , medeniyyeti canavar olarak gören o sefih topluluk ,
Berisinde , aþk-ý medeniyyet ilâ isteyen o refih ululuk !

Þân-ý âli’nde muzaffer kýlýnmýþ o gürûh ,
Allah süfûh edip de yaraddý , zirâ azizdir bu rûh !

Ki , duygularý hebâ eden o zelil cinâyet ,
Allahýn katledin dediði hangi âyet ?

Bir münâdi seslendi , kürs’ü baþýndan heyhât ,
Ve toplanýldý mebûsa , edildi küll-ü hüm rikkât .

Denildi , bu nasýl bir elzem vakaya temâhül eden þerâit ,
O dur kýssahât ilâ bahseden mu’ciz-i ferâit .

Âh eyledim ki , onca ye’sime kahr-ý mâtem indi ,
Ýlâhi , bunca mâtem ne zaman dinmek bilecekti ?

Kaldým , iki kubbe arasýnda ki , önümde koskoca mâvera ,
Rasulündür , âleme kýlýnmýþ nefh-u pû - ziyâ .

Alemlere rahmet müteeccil oldu , lâkin bugün gövdeyi kan götürüyor ,
Kaç þühedâ âh etti de , arþý bu den ilâ titretiyor .

Ve kamer menzil oldu o mü’tedin ervâhtan ,
Kýldý her zevk-i pehâmi den , ýrâk kaldý hazret þâhtan !

Ey kütûb-i mükettipler , bu nasýl bir sadâ ?
Bugün ayýn menzili , kan tutuyor hâla ?

Artýk vehm-i hissiyâtýmdan bir nûrani , þeb - eyledi ,
Baktým gül’i zâr’ýna , nice nazâr hûbbiyâd belledi .

Kýlma artýk aþk’ýn sefâsýndan , bu cefâya alýþtým ilâhi ,
Anladým ki , yoktur bu cefây-ý derd’e inecek zerre devâhi .

Çâre , bu mâkus ýrziyyeti bil-û dilâl etmekmiþ ,
Gâye , Ýslâm-ý Aþk bilip , hakikatte dinletmekmiþ .

Bugün , nazâr-ý müteâhiden mevkibetler muzayyâl olmuþ ,
Bugün , yevm-i Ýslâm’ýn pek çok kolu fesih olmuþ .

Anladým ki , bu leylây-ý leb eden o müelleb virâni ,
Lebriz etsem de indirsem þu 7 kandilli süreyyân’ýn o muhitte kalmýþ dilini .

Nazým , nasýl bir naz ki ilâhiden nâmeler ,
Ben bir müvessil’im , bâb-ýn önünde sücûda kapýlmýþ envâreler .

Hâsýlý , selâlar yükseldi her köþe baþýnda hâneler ,
Duya kaldý insanlar , boþa verdi cahiller !

Ey cühelâ-i gürûh , artýk uyan þu sefih uykudan ,
Bu nasýl bir gecen’in doðmayan sabâh-ý , gaflet mi kýlýndý aþktan ?

Ben divân-î mezâlimden sana nasihat kýldým tabibem ,
Aþk dergâhýnda dudaklarýn , daha parlakmýþ yâkut ahenginde inciden .

O sûret-i hâk inmiþ , sanýrsýn ki çehresi kameri ,
Öyle bir nûra gark olmuþ , herhâl nûrunu indirmiþ ilâhi .

Benim þu naciz gönlümde , bilsen ne âlemler vardýr ,
Mütedeyyin olan anlar , âlem nisbet-i adedince kâr dýr .

Lâkin bilsen , aþýk gönlünde kanayan hançer vurulmuþ vicdandýr ,
Anlatýlmaya beyân-ý mümkün olmayan , iþte bu refih imândýr !

Kulak kýl , sem-i semâhiden bana iyâl ,
Bu aþýk hâlim , nasýl da mazlum bir hâl .

Ey rûh-i vücûdumdan inen o refik mukayyid ,
Lâkin her yaradýlan’ýn sonu elbet ibret-i meyyid !

Hâsýlý , selâm olsun bunca kelâmýn ardýndan ,
Sabrýný selâmet kýlsýn , selâmýmla yaradan !

Selâmet o es - selâmýn adýyla sabr-ý vuku kýlan vuslattýr ,
Ya Râb ! Bu ne den ilâ yükselen o garib vicdândýr .

Ki garibin nesminden , selâmet hak týr ,
Hakký hakikât kýlan , zâtýyla muhakkak týr .

Kelâm-ý derd-i mâna dan olsun es - selâm ,
Bunca kelâm benden kâfi , hâsýl-ý vesselâm !
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

Aşkı Elem Evtân Ferâiz Muhayyâl