hayat iþte
eksiði gediði bitmiyor
yokluk ve yarým kalmýþlýklar arasýnda geçen ömrümüz
aþk ile tamamýna erecek kadar büyülüydü
büyü bu
çaydanlýktan çýkan cin deðildi nihayetinde
insanýn bir þeyi olup,
her þeye sahip olma hissini tattýðý yegane þey nedir diye sorulsa
herkesin cevabý aynýdýr muhakkak
gözlerin umuma açýk pencereydi o zamanlar
kalbin imara kapalý
ellerin desen
tutarsýzdý ellere
etrafýmýz aþk ile parselleniyordu
biz ise
þehir efsanesi
mahalle baskýsýný saymazsak
ve mahallede çýkan dedikodunun son baskýsý
dillerde geviþ getirip
askýný indirine kadar omzundan
baskýn deðildi o kadar
çýrýlçýplak arzular
ne oldu bilmiyorum
kýzmýþtýk
soðuk suya bastýrýlmýþ kýzgýnlýk gibi
tütsüleniyordu arsýzlýk
hatýrla,
kalbi ihaleye çýkarmak gibi bir intikamýn hýrsýyla
aþký incitip
gurur satýn almýþtýk
kat karþýlýðýnda
hayat iþte
ne katýmýz oldu
ne yatýya kalacak müstakbel bir yatýmýz
ne de sultan olacak
saltanat
usülde hatamýz yoktu belki
ama esastan bozuldu gerekçemiz
þimdi zaman
aþýndýran geçmiþiyle uzuyor
müstakil bir evin
tapu davasýnda..