Aðlak bir mýsra tedavülden kalkan Günün goncasý O örtüde saklý sihri kelamýn. Anýp da es geçtiklerimiz Sevip teyakkuzuna yenik düþtüklerimiz. Biz kimiz peki, demekten Gýna gelen bir atlasta Dünün haritasýna diktiðimiz çubuklar Yana yakýla esiri olduðumuz zamanýn ve elemin En naif düþesi.
Hanidir, kaynaðýndan yoksun Batýlýnda ömrün Kör kütük âþýk Mutluluktan yoksun Nakþýna elemin Demir attýðýmýzýn da tecellisi Her þiir. Nemalandýðýmýz kadar Karalandýðýmýz her gecede Beyazýn zafiyeti Bir kurum tanesinden sýzan o siyah sitem.
Nakþedip günde Aslýnda konuþlu iken genelinde ömrün Bir diyez Bir niyaz Bir serenat kadar Yükseklerde volta atan Naif bir düþ Elbisesinden akan o derin ve uçuk mavi Gözlerin ufka dirayeti Aslýnda önünde hep perde Göðün ritminde Kayýp bir gölge adeta Yine için nüksettiði, Dýþ sesin esefle lekelediði.
Gün dönse bile siyahýn tenine Gül solsa bile Aðlarken bülbüle Sert bir reverans Düþkün sözcüklerin önünde Baðdaþ kurduðumuz Rahlesi yine Harfleri kayýp yürek alfabesinin Bin naz bin selam Bin bir cefa Sürerken kimi sefa Neyin derdi de Gecenin indinde Bir noktada takýlý gözlerimiz Aðlarken Elif, Elif diye diye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.