CİNNET BAHÇELERİNE DÜŞECEK YOLUM YİNE...

D/okunsalar aðlayacaðým hani,
Sözcüklerin kefaretini ödedim bu gün
Aryalarýn isyanýna mýhlanýp kaldým
Ýçimde ökçelerce özlem
Bit yeniði aradýðým her bir elem
Adeta
Baþýmýn duvaðýnda
Dünüme ettiðim sitemlerle
Yürüdüðüm yolda
Kazýk misali söylemler…

Ben bir ömür bin ah, çekip de
Þiir niyetine taçlandý mahkûmiyetim:
Günü doldurdum aðzý kapalý torbaya
Pay ederken yanýlgýlarý
Gece hepten evim, yuvam;
Baðrýma taþ bastýðým her dem
Belki vakur bir týný
Yadsýnamayacak göreceli bedellerin
Debdebeli nakþý
Gün evrilmeden.

Cinnet bahçelerine düþecek yolum yine:
Bir rahlede dokunaklý hissiyatýmla
Vurulacaðým tam on ikiden.

Naþýmý yok sayacaklar;
Bilirim.
Ölsem ne gam, lakin
Ýçimde eksik kalan bunca hikâyem
Ne zaman son bulacak ki;
Ömür ölümle teyellenmeden.

Zamaný tuttum saat tuttum;
Yaþýmý tuttum ve içimdeki hýçkýrýðý
Sana tutkundum bir zamanlar
Ve þimdi içimden bir sayý tuttum:
Ya dün ya içimdeki güdümle
Teþhir ettiðim hüzün:
Peki, ne için?
Demeyi bile özlerken
Yeter ki; saf tuttuðuma biat
Sayýkladýklarýmla anýlsam.

Ýçimin ihlalinde neye dokunsan
Kýrýldý kýrýlacak.
Kalan parçalarýmla aram asla iyi deðil
Gittiðime dair neyi sunsam ki
Kalanla yetinmeyi bilip.

Ýþte kader tuttu elimden yine
Kahrýmla sarsýldýðým
Ýçime iþleyen onca kurþun:
Kâh satýrlarýn teneffüsü kâh
Yâd ettiklerimle
Adýmladýðým mahþer benzeri elem
Kütük gibi ellerinde kaderin
Ben bir demet çiçekten gayri
Kokusunda aþkýn,
Doymazlýðýmýn þavkýnda
Bilumum hecede
Kaynak yaptýðým þiirin tekerlerinde
Göz ucuyla mý baksam
Geride kalan bunca ihanete?

Gün de tuttu nefesini beklemekte.
Benim derdim nefsimle
Yok açlýðýn tokluðun yok önemi.
Þerh düþtüðüm hangi uzaklýk ise
Derlediðim kaknem þiirlerime
Kök söktüren mi
Ýçimde bitmek bilmeyen gizem?

Þair olsam ne çare
Þiirlerde yazdýðým sayýsýz methiye
Lakin beni benden uzak kýlan
Öykündüðüm hasretin gam telinde
Tutuþtum iþte içten içe yanan gazabýn sunumu
Ömürlük lütfüne buyur ettiðim ruhun suru
Gaipten gelen bir mutluluk
Yokluðun inadýna
Varlýk adýna peþkeþ çektiðim
Derdim tasam nasýl ki;
Yarýnýn ufku
Az, bekle, geleceðim yanýna
Ömür bitse bile
Ýçimde þakýyan o minik serçe ile
Tavaf edeceðim cihaný
Gün bitip de ersem huzura.

Sosyal Medyada Paylaşın: