Bir zamanlar bende güzel günler yaþadým, Sevinçten ve mutlulktan ayaklarým yere basmazdý, Pembe hayaller kurmuþtum, Yýldýzlarýn üstünden uçardým, Yarýnlara sevgiyle bakardým. Yýldýzlar bir baþka parlardý, Dereler, þarký söyleyip akardý. Gel gör þimdi ne haldeyim, Sevdiklerimden vurgun yemiþ, Yüreði taþ, dibe vurmuþ gibiyim.. Bir kocaman kuyunun dibindeyim, Debelendikçe bataða saplandým.. Yoruldum, tükendim...! Yarýna çýkacak umudum, Geleceðe bakacak güçüm yok.. Çaresizim bir çýkar yol arýyorum.. Gittiðim her yolun baþýnda kader; Benim yolumu gözler, Sanki bir ben varmýþým gibi tüm acýlar beni özler.. Ben yaklaþtýkça yollar uzadý, Her yolun sonunda yanan ýþýga, Ben uzandýkça, ýþýklar söndü, Dünyam kap karanlýk.. Yarýndan bir bekletisi olmayan, Umudunu kaybetmiþ, Mutluluk ve pembe hayalleri göçüp gitmiþ.. Býrakýp gitmeyin; diyecek güçünü yitirmiþ, Yarýnlara umutla bakacak bir, Yaþama dair bir kýrýntýsý bile yok.. Dertler çigerlerime çökmüþ. Zalim kader tüm tuzaklarý bana kurmuþ, Acýlar içime hançer gibi vurmuþ.. Ben yaþadýkça kanayacak, bu yaralar bende
Yazan.ASMEROZ -62 GÜLÞEN P. /18-3-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASMEROZ-62(Gülşen Polat) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.