Buğu
Evvelce kalabalýk tenhalarda söyleþtiðimizdi aþk
Çýkarken derdini yalnýzlýðýn kaybolan günlere..
Zaman ilerledi
Zamandan ilerledi tüyenler çocuklu çocuksuz
Deðiþti izleri kar’larýn üþümüþ bir kedide
Her yanýmda çiçek ýþýklar içinde
Neresinden bakarsam gözlerinin klavuzuna
Gözlerim kamaþýr
Koþar adýmlarla yürümek
Aklýmdan zikrime çýkan yolda
Elbet özü gülecek aþkýn bir hal olduðum
Kavrulmuþluðumda..
N’olursun kayanýn baþýnda dizini bükůp
Gün aðarana dek bak ay’a
Durduðun yerde damarlarýndaki kandayým
Elimi ayaðýmý tutan martýlarla süsleyerek geliyorum özlemini
Sorma alevin bir duman üfürüyor
Yüzünün yarýsýna düþüyorum
Sana geliyorum
Seviþmek ah nabzýmýn aynaya vurduðu gökle
Yaðmur olup su gibi erimek var
Kirpiklerinde..
Ki,rüyalar sokaðýnda sensiz hiçbir at’a binmedim
Hep mavisini aldým karanlýðýn dudaðýndan
Benim,sevgilin
Biraz deli
Biraz hasta
N’olursun bu gece uykuma yat
Endamlý bir hüzünde bembayaz güvercinler
Üzerimi örtmede ellerinin geniþliðiyle
Bilsen ne tufanlar kopuyor yüreðimde
Içim içime sýðmýyor
Ben gözlerinde buðu
Aþk kadar sýcak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.