Kurudu göz pýnarlarým akarak!
Önce bütün sevdiklerim gittiler…
Kalan ömrüm geçti aðýt yakarak;
Hepsi beni, kedere gark ettiler…
O kadar çok severdim ki onlarý…
Ýstemezdim, bitsin sohbet anlarý!
Zor gelirdi, bütün hafta sonlarý;
Hepsi gidip, cennette park ettiler…
Belki onlar çok memnundur yerinden!
Düþünürüm ben her gün en derinden!
Ne soran var, ne haber hiç birinden;
Þimdi hepsi, Ukbayý bark ettiler…
Bu dünyada, örnek idi her biri…
Saðlýðýnda, hepsi bir toy kamberi!
Þimdi amber kokuyordur makberi;
Onlar yeni, cenneti fark ettiler…
Hayattayken, ne güzeldi bu âlem!
Tadý vardý, her ne ise, nevalem…
Düþünmezdik, acep ne der elalem;
Herkes birden, nasýl da çark ettiler…
Karaman-2018/08
Halil Þakir Taþçýoðlu
TDK:
Ukba: ahret, öbür dünya…
Bark: ev, yapý, yuva…
Kamber: sadýk dost…
Nevale: yiyecek, içecek, azýk…
Vezin: 4+4+3=11
________________________________RESÝM; HAFIZIN KABRÝ...
ÜSTATLARDAN:
Dostluk muhabbeti gönülden öyle,
Yarýn bizim için dileriz böyle,
Arda kalanlara selamlar söyle,
Gidenleri sanmayýn terk ettiler;.............................................................sakaogluhasankarakucuk
Yollar uzar sanma kopmaz kýrýlýr
Birbirine doymayanlar ayrýlýr
kolay deðil her geçen gün sorulur
Özlem hasret ile hep terk ettiler.................................................................. Abdulkadir_Yýldýz_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.