deniz günbatýmý çarþafý yeþil aheste yanýbaþýmda, üç talakla boþadýðým yalnýzlýk elimde göbek baðým, içimde ipince bir tevekkül gönülsüz bir pekiyim kor közce... geçmiþ var,geçmemiþ de mevzum yine sen dilrubam sadeleþiyoruz... ve ben en çok aþka üzülüyorum
su sicim sicim bulut doðurgan mürüvvet mülteci gülistanda sýklaþan ayrýk salgýný upuzun bir tirat þimdi suskunluðu, dudak ýsýran sözcüklerin ve ne kadar çok hiçbir þey, bir hikayenin yedinci sayfasýnda dile kolay dilrubam bana zor...
gözdaðlarýnda gözden çýkarýlmýþ, siyah beyaz dudak bükümleri güz ikindimde, yerinde esen yel su muskasý taþýyor sahra kuþlarým, kuruyan duygulara yavruluyor acabalarým pembe mumlar aldým çayda çýrana, el izinle halaylanýyorum tut uzaðýmý...
içim çiçek dürbünü hala dilruba alným kýrýþýk günübirliðim bohem napoliten bir balkon serenatý dizbaðým çözülüyorum... bagetine unutkan maestro, ve suskun ’o sole mio’ ben el olunca, kim kesecek þeytan týrnaklarýmý öptürme gözlerinden, kendime iyi bakamýyorum
suadiyeaðustosikibinonsekiz Demir Mutlugil Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.