Gamlanma
Gamlanma güzelim, sil gözyaþýný,
Gül ki Kýrýkhan’da, solmasýn güllerr!
Elif gibi dik dur, eðme baþýný,
Sev ki yüreðimi, çatlasýn eller!
Varlýðýn can verir, ruhum, özüme,
Gözlerin renk katar, bahar, yazýma,
Sensiz suskun olan, dertli sazýma;
Vur ki mýzrap ile, inlesin teller!
Kuðu gibi süzül, nazlý, zariften,
Çöz bu muammayý, kurtar araftan,
Fark etmez yönün hiç, çýk bir taraftan;
Es ki daðlarýmda, dinmesin yeller!
Ayrýlýk acýsý, ölümden beter,
Sabýr azaldýkça, umutlar biter,
Daha çok bekletme, tüketme yeter;
Dön ki bitsin gurbet, açýlsýn yollar!
Sensin hayalimde, sensin düþümde,
Sevgini taþýrým, þu sol döþümde,
Öðütüldük çarký felek diþinde;
Gel ki son demimiz, geçiyor yýllar!
12.08.2018
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.