Dinle sevgili,
Kaç yýldýz kaydý biliyor musun?
Sen gittiðinden beri.
Ben ise her kayan yýldýzýn arkasýndan bir dilek tuttum.
Tanrýdan seni umudum be sevgili,
Boþ ver geçsin hayat bildiði gibi.
Sen gelmedikten sonra,
Kim ipler sabahlarý karþýlayan geceleri.
Þimdilerde caddeler tozlu,
Çok sulu sözler ve ayaklar çamurlu,
Kirlettiler be sevgili,
Kirlettiler,
Ümit tohumundan yeþeren aðaçlarýmýzý kestiler,
Aþkýmýzýn üzerine beton döktüler,
Þehre egolarýný diktiler.
Baþý bulutlara deðen binalar gibi.
Çok hikayesi var bu memleketin,
Marifetin olur bazen rezaletin,
Yalakalýk yaparsan artar kerametin,
Ýki seçeneðin var,
Ya onlara benzeyeceksin,
Ya da rest çekeceksin.
Sonra,
Gelsin dediler,
Ziyarete açýk þerefimizi görsünler.
Onlar da geldiler,
Amaaa,,
Sanýrým þeref ekmek almaya gitmiþti,
Maalesef göremediler.
Sabahýn ilk ýþýklarýnda,
Güneþ gözünü kapatarak doðuyor,
Kirlenmiþ yüzleri görmemek için.
Bu memleketin masalýnda,
Huzur baþka sokaklarda,
Bize hiç uðramýyor.
Seni anlýyorum be sevgili,
Bana gelmemen normal yani.
Kapatýyorum,hadi öptüm seni.