KUSTUĞUM KELİMESİN...
ölen bedenimin ruhunu gömdüm topraða sessizce
isyan etti gökyüzü gidiþinle ölmeme
hýzla yaðýyor üstüme kar bu gece
düþlerin en güzeli kurulur her gece
ölümün saati yok þükrü unuttuk aldýðýmýz her nefeste...
aklýmý çalmakta senli kurduðum düþlerim
kaðýtlarý yýrtmakta öfkeli kelimelerim...
herkesin dilinde aðýrlaþan sözler
cicili bicili zengin iþi sevmeler...
yarýna kurarýz mutluluk hayallerimizi
ölümü unutturdu bize zengin yaþama derdi
gitmesin zaman diye kýrdýðýnýz saatin
yok garantisi saniyelerle aldýðýmýz nefesin...
tarlayý eþmek gibidir sevgili seçmek
birine su gibi serpil’irsin
birini adam gibi emek vererek seversin...
bir gün herkes yatacak ebedi yataðýna
iþim olmaz sevmekte ukalalýk yapanla...
yürekte parçalanýr helal severken
kanat’týðým dizim sandý beni zavallý gören
herkes sarýlýr vedalara süslü mutluluðu gören
ardýnda býrakýr deli gibi seven bir ölen...
son öfkelerimdir bu sana
mezarlýðýn en kuytu köþesinde ÞAÝR’baz yatmakta...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.