SEN GİDİNCE BEN ÖLDÜM...
sen gittikten sonra ben ve onlar öldük!
onlar kim diye sorarsýn elbet içinden
anlatýyorum dinle;
parmaklarýmý tüketen tükenmez dediðim kalemim
gözyaþlarýmla süslediðim beyaz kaðýdým
gecenin bir saatin’de seni sana yazýyorum
kül tabaðýmda sessizce bakýþtýðým sigaram
cennet diye seyrettiðim resmin
özlendiðini haykýran yüreðim
seni görünce lal kesilen dudaklarým
ellerine hasret ellerim
seni görmek için deli taylar gibi koþan bacaklarým
kýsacasý seni özleyen ruhsuz bedenim
bizim yaþadýklarýmýz nedir bilmiyorum
adýný sana býrakýyorum
ister özlem de ister sevda
beni sessizliðe ittiðin vakitler de
gelirdi aklýma ölüm
aslýnda bir birimize yetmeyecek kadar fark’lýmýþýz
herkesin farklý masalý vardýr mesela
ben masalýmý sensiz ölümle bitirdim
olur da bir gün düþersem aklýna
oysa seni kazýdým senle bozduðum aklýma
elbet þaþýrsýn bir gün
ölümüme okunan sela’ya
olur da yolun düþerse ebedi mekanýma
dilini dualara saldýðýn vakit
ellerine hasret ellerinle
dokun son kez mezar taþýma...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.