Kaçýrma gözlerini benden, Tut ellerimi... Doluyum dopdoluyum bu gece; Al cümle dertlerimi, Söküp al bu bedenden! Sen bir soru iþareti, Bense kocaman bir ünlem: Kimsin, nesin sen? Nerden çýktýn bilmem Karþýma âniden! Gönlüme düþen ilk yaðmur, Sýrýlsýklam oluverdim. Çölde gelen serinlik, Günahlarýmý yýkayan nur... Benimkisi hürken esirlik; Tutkunum, tutukluyum, Müebbet sana vurgun... Ekmediðim bahçede biten çiçek, ’’ Keþke önce rastlasaydým ! ’’dediðim. Uyuyakaldýðým dinlerken, Masal beþiðinde bebek... Bahtým boyanýr gözlerinin rengine, Boyanýr maviye gözlerin. Ýki gönül tek bakýþta kenetlenirken Sen de iyi bak: Bu tablo, bu güzel kadýn senin eserin!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
vejellya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.