SOLMAZ AYI
her þeyin durduðu anlar vardýr
bir ýslýk ötse ve daðýtsa þu sessizliði
ardýndan bir kadýn eli arzu edersin
bembeyaz bulutlar gibi
vakit gelir, bavulunu toplarsýn
sararýr yemyeþil yapraklar
paltonu silkelersin
dökülsün zamanýn kiri
buðuludur camlarý dolmuþun
göstermez geçtiðin yerleri
týpký hayatýn yaptýðý gibi
göstermez güzellikleri
ulaþýnca solmaz ayýnda
yerebatan saraylarý misali
üstünde kaktüs biten makber
çaðýrýr sabrý tükenenleri
demli birer çay içmiþsin karþýlýklý
ömründen ýsýtýp gözlerinden usulca
yanaklarýnda gamzelerle yudumlamak
dünyanýn en güzel seyri
eyy yaradan mevlam bu hangi mahzun þiir
prangalar aðýrlýðýyla yürümek sevda
her þey kadar yakýnken uzak olmak aydýnlýða
kahvesiz gecelerde bir tek onun adýyla
umutsuz aþklarýn en azgýn seyrinde
kendine dönüp zavallý bir adam olmanýn
gidememenin ve de kalýnmaz sokaklarýn
yaðmurlarýna açýp göðsünü ýslanmak hikayesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.