Ýsra uykularýmý kaçýran ses mizacý uluhiyet kokan o nefes
daðlar çarpar birbirine denizler yükselir topraða karýþmýþ bedenler bir sayha ile filizlenir
her cerihamdan envai nefsler tek bir yöne kilitlenir hesabýn aðýrlýðý durur omuzlarýmda çöker dizlerim ellerimle alnýma yazdýklarým okunur birer birer kararýr sinemde býraktýklarým
yeni doðan kýz çocuðu beklenir hakkýný almak için diri diri topraða atanlardan ameller sayýlýr teker teker haklar alýnýr sahiplerinden gardiyanlar vahþidir öðretildikleri gibi
görmeden inanýlan ilah apaçýk Güneþ gibi çýrýlçýplak tüm benliðiyle gözler ürperir ve tüm isimleriyle birden enfasa seslenir mizanda tartýlýr yükler azapla dengelenir
ve lütfedilenler hýzla geçer köprüden bazýlarý aðýr aðýr geçer kimisi yanar da düþer dünyevi yalan gülüþler aðlamaklý ve kýpkýrmýzý yüzleriyle kurtarýrýcý yok mu diye bakarak o cihette düðümlenir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.